türk halkının pek bilmediği bir adab-ı muaşeret
alanı.
bir kere telefonu ne zaman nasıl kullanacağını
bilmek önemlidir. gereksiz yere meşgul edilmemesi gereken bir cihazdır telefon.
iş yerlerinde dahili telefonların iş harici maksatlarla kullanılmaması gerekir.
ama nasıl olsa bedava diye uzun sohbetler için kullanılabilmektedir. iki adım
mesafedeki birini telefonla aramak da bunun bir örneği olabilir. telefon
açarken, aradığınız kişi için uygun bir zaman olmasına da dikkat etmeniz
gerekir.
bunlardan başka, bir de telefon görüşmesi sırasında
uyulması gereken hususlar vardır. en basiti ve en çok ihmal edileni, telefonu
açınca kendini tanıtmaktır. hemen akabinde nereyi aradığınızı söylemeniz de
işleri oldukça kolaylaştıracaktır. lafa langadank "leylaaaa, gız naber
zilli" diye girmek öküzlüktür. yine söze "hocam dünki toplantının
raporları bıdı bıdı bıdı" diye başlamak da doğru değildir, belki ben senin
hocan değilim, nereden biliyorsun?
daha çok şey var yazacak, ama işim var. bu entryyi
az önce beni arayan, kim olduğunu belirtmek zahmetine katlanmayan, aradığı kişi
olmadığıma inanmamakta ısrar eden yavşak ses tonlu herife ithaf ediyorum.
(sirkencubin 25/10/2011 19:57)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder