ispatlanmasına ihtiyaç duyulmayacak derecede sağlam önkabuller olduğu
varsayılan, ancak temelde bir adım
daha geri gitmek mümkün olmadığı için mecburi başlangıç noktası olarak
benimsenen kabullerdir. aksiyom
ispatlayamadığınız, ama yine de doğru kabul ettiğinizdir ve bu vasfıyla düşünceye giriş
noktanızdır. size sağlam görünür, doğruluğu aşikar görünür, ama bunu dayandıracak objektif bir nokta
bulamazsınız. o zaman bu kabulün geçerliliği neye dayanır? sezgisel-vicdani bir kavrayış, yani aklı aşan bir adım veya
toplumsal şartlanma, taklit; bu
kabullerin benimsenmesindeki esastır. bu yüzen insan zihni açısından tek
evrensel standart sayılabilecek olan formel mantık nezdinde bağlayıcılıkları yoktur. başka bir deyişle, bütün insan bilgisi mantık nezdinde keyfidir, sübjektiftir ve
kesinliğini
inançtan alır.
kendi dogmalarının, inançlarının farkında bile
olmadan, başkalarını
itham edenlere gülmeli mi, ağlamalı mı?
#59031 - sirkencubin - 08.06.2009
13:52
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder