9 yıl zorunlu eğitim / milli

sekizinden ne gördük de dokuzu ne işe yarayacak dedirten fikir. verilen eğitim bir hedefe yönelik olmayınca, insan vasfına katkıda bulunmayınca, dokuz sene olsa ne olur, olmasa ne olur. binlerce genci hiçbir şey kazandırmadan kötü liselerden mezun edip, binbir meşakkatle üniversiteye sokup, yine bir şey kazandırmadan oradan da mezun edip yüksek tahsilli vasıfsız işsizler ordusu üretmek tarzında işleyen bir sistemimiz var. ilköğretimin durumu da çok farklı değil. sekiz yıl kesintisiz eğitim sisteminin net hasılası çıraklık hadisesinin içine edilmesidir ve ileri değil geri doğru bir adımdır. bunu on ikiye çıkarmak ahmaklığın katmerlisi olur. ancak düz lise/ meslek lisesi oranının tersine çevrilmesi, üniversite kapısındaki mahşeri yığılmanın üretim alanına kanalize edilmesi, daha az üniversite mezunu, daha çok lise mezunu çıkaran, ama her birini çalışacağı alanda iyi eğiten ve eğitim planlamasını üretimin ihtiyaçlarına göre yapan bir sistem olursa, mecburi eğitim süresini uzatmak bir işe yarayabilir, aksi takdirde faydadan çok zarar getirir. ezcümle bugünki gibi olacaksa, dokuza, on ikiye çıkmasın, üçe insin. (bkz: gölge etme başka ihsan istemem)

11/06/2009