gizemli biri (ki biz ona kahraman diyeceğiz bu andan itibaren) özel yetenekleri ile ilgili alanı terk edeli yıllar olmuştur. elini eteğini çekmiş, tövbekar olmuştur. bir sebeple hayata küsmüştür veya gizleniyordur. artık geçmiş günlerde becerdiği işler ya unutulmaya başlamış veya bir tür efsaneye dönüşmüştür, kahraman ise hiç bir şeyle ilgisi yokmuş gibi süfli bir hayatı sürdürerek yaşayıp gitmektedir. geçmiş tamamen arkada kalmış gibi görünmektedir. orda burda sürter, sefil barlarda içer, araba yıkar, çöp tenekeleri ve azman kedilere terk edilmiş karanlık sokaklarda dolaşıp karizma yapar. tamamen amaçsız görünmektedir. derken biri çıkagelir. evet. ona tam arkasında durup eski takma adıyla hitap eder. kahraman bir an duraklar. başını kaldırır. koyu renkli gözlüklerinde karşı yakanın ışıkları belirir. kısa bir an için donmuş gibidir, tepki vermez. çıkagelen kişi ona tekrar eski takma adıyla seslenir. kahraman gövdesini yarım çevirerek seslenen kişiye bakar. gözlüklerini aşağıya doğru kaydırıp küçümseyen bir bakış atar. çıkagelen kişi gülümser, kahramanın gözlerinde bir ışıltı parlayıp söner. işte geçmişi tekrar gelip onu bulmuştur. gururlu bir mazinin, karanlık ve döküntü günlerin ortasından tekrar dirilip hayat bulacağı, parlak bir geleceğe dönüşeceği an gelmiştir. birileri onu bulmuştur ve dahası uzun yıllardır kullanmadığı yeteneklerini tekrar kullanmasını gerektirecek büyük bir mesele vardır ortada. eski takma ad, sadece eski günlere açılan bir penceredir. çöplüğün içinden, tekrar kahramanlığa dönmesi için açılan bir pencere:
çıkagelen: screaming javelin
kahraman: yıllardır kimse bana böyle seslenmemişti...
ç: sana ihtiyacımız var.
k: ben artık emekli oldum.
ç: kahramanlar asla emekli olmaz.
k: geçmiş günler geride kaldı.
ç: efsaneler ölmez, vatan bölünmez.
k: bırak bunları dostum.
ç: bak, dinle...
akabinde kahraman görevi kabul eder. lakin bunun için sadece eski takma adla hitap etmek yeterli olmayabilir...
(bkz: ekibi yeniden toplarken dikkat edilecek hususlar)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder